Dag 13 - Barcelona citytrip
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
11 Juni 2014 | Spanje, Barcelona
Dag 12
Einde van de cruise – hola Barcelona!
De avond gisteren is geëindigd met het inpakken van de koffers, in voorbereiding op de ontscheping vanochtend. We konden kiezen: zelf met onze koffers van boord gaan op een zelfgekozen tijdstip tot 09.00 uur. Of ’s avonds de koffers op de gang zetten zodat die door de crew naar de terminal werd gebracht. Vervolgens wachten op het tijdstip wat hoort bij de kleur van de bagagelabel, om dan in groepen van boord te gaan en op je koffers te moeten wachten bij de bagageband in de terminal. Jullie raden het waarschijnlijk al: wij gingen op eigen houtje. En met ons nog een paar honderd gelijkgestemde medepassagiers. Maar zoals alles aan boord, ging ook dit heel geordend en in een redelijk vlot tempo. Hoewel… de havenautoriteiten kregen in één keer zoveel aan tijdstip gebonden passagiers te verwerken, dan ze de boel voor een kwartiertje stil legden. Eerst iedereen wegwerken en dan pas een nieuwe stroom mensen toelaten. In de al warme zon, stonden wij aldus op het dek te wachten op onze beurt. Via grote slurven liepen we al slingerend van boord en de terminal in. Heel snel waren we langs alle controleposten en we waren al bijna buiten, toen het bericht kwam dat er geen enkele taxi te verkrijgen was. Staking van de taxichauffeurs. Tssss… we begonnen met een staking bij de bagageafhandeling in Venetië, en eindigen met weer een staking in Barcelona. Van een beveiligingsdame kregen we desgevraagd de tip om ons even verderop te melden voor mogelijk alternatief vervoer. Helaas, het enige alternatief was de stadsbus. En daar sta je dan, met honderden gestrande medereizigers en het niet prettige vooruitzicht op een lange, zware rit met zware koffers in overvolle bussen. Het grote wachten kon beginnen. Maar eerst geven we onze zware koffers af aan de koeriers, die bagage langs alle hotels en naar het vliegveld brengen voor een luttel bedrag. Vanaf 15.00 uur kunnen wij onze koffers in het hotel verwachten. Een stuk lichter bepakt, sluiten we aan in de lange, erg lange rij wachtenden. De sfeer is redelijk gemoedelijk – je opwinden heeft toch geen zin. Bovendien is het daar al veel te warm voor. Al babbelend en keuvelend schuifelen we voetje voor voetje naar voren. En dan blijkt maar weer eens hoe goed de service van de cruiselijn is… ijskoud water en sinaasappelsap wordt op grote dienbladen en met een brede glimlach bij alle wachtenden gebracht. De lange rij die in de brandende zon stond, is gesloten om veiligheidsredenen (gezondheid). De in grote getalen aanwezige beveiligers en havenpolitiemensen, krijgen ook koude drankjes aangeboden. De gastvrijheid is groot. En zeer welkom! Het veraangenaamt het wachten aanzienlijk. Ineens gaat het snel. In hoog tempo rijden de stadsbussen af en aan en op keurig beheerste wijze wordt alles in goede banen geleid door de havenpolitie en beveiligers. Met de luxe van een zitplaats, rijden we naar Plaza Colom, aan het einde van de Rambla bij de haven en het startpunt van ons volgende avontuur: het hotel bereiken. Na enig rondvragen en heen en weer lopen, komen we uiteindelijk in de metro terecht. Een door Esther volkomen onbegrepen fenomeen, overigens. Op weg naar de metro, komen we vertwijfelde medepassagiers van het schip tegen, die wij zo goed als mogelijk op weg helpen met de vers opgedane kennis. Je bent tenslotte niet voor niets 11 dagen lang elkaars reisgenoot geweest, dat schept nu eenmaal een band.
Na een paar vergeefse pogingen, belanden we uiteindelijk in het juiste metrostel en we komen dankbaar maar verhit in het hotel aan. Een verademing. De check-in is snel geregeld, de kamer een heerlijkheid. Even uitrusten, contact met het thuisfront opnemen, een plannetje maken en dan de stad in. Barcelona wacht op ons!
Startpunt natuurlijk de Rambla – dat wereldberoemde stukje Barcelona waar de halve wereld naar toe reist om met eigen ogen te aanschouwen. Weer komen we groepjes medereizigers tegen, in het bijzonder een groepje familie (14 man) waarmee we eerder aan boord kennis hebben gemaakt. We zien ze op de Rambla, we ontmoeten ze in La Boqueria (die geweldig mooie overdekte markt), en later weer op de Rambla. Tijd om op een andere wijze met deze leuke familie af te spreken ;)
In de Boqueria vallen we met onze neus in de boter. Er is een culinaire competitie gaande, waar alle eettentjes aan meedoen. Door een vakkundige jury worden 14 dagen lang de lekkerste tapas op hun merites beoordeeld en de winnaar krijgt een prijs. We belanden bij Juanito. Een man van zeker 70 jaar die met een kwinkslag en een brede glimlach de duurste tapas verkoopt aan vooral buitenlandse bezoekers. We genieten met volle teugen van die heerlijke hapjes en van hem.
Tijd om de Boqueria in al haar pracht te gaan bekijken. De kleuren schieten ons tegemoet. De ene kraam is nog mooier dan de andere en op de vismarkt kijken we onze ogen uit en de camera draait overuren.
En zo gaat onze dag verder. Van de Boqueria over de Rambla terug naar het hotel. Hier en daar een drankje en een toiletbezoek, overal foto’s maken en intens genietend van de sfeer. Even uitrusten in het hotel, wachten op de bagage die uiteindelijk tegen zessen arriveert. Snel wat spullen uit de koffer pakken en weer de straat op. Lekker en verrassend goedkoop eten op een terrasje, kopje koffie toe op een ander terrasje en bij de invallende duisternis onder een bijna volle maan, hand in hand de omgeving van de Arc de triomf verkennen om de hoek bij ons hotel vandaan. Het is 21 graden, de terrasjes zitten overal vol. Voorbij de Arc de Triomf ontdekken we een prachtige boulevard, waar een groepje Japanse dames een mooie dans met zwaaiende sjaals oefenen. Even verderop een groep jongelui die een dance-battle met elkaar aangaan. Weer een stukje verderop een eenzame zwerver die met een bakje zeepsop en twee stokken met een touwtje ertussen, enorme zeepbellen de lucht in tovert.
We rukken ons los van de mooie schouwspelen en wandelen rustig terug naar het hotel. Nemen de lift naar de bovenste verdieping en ontdekken daar een heerlijk dakterras met een barretje en zalige loungemuziek. Chillen met de voetjes omhoog, onderuit gezakt in de comfortabele stoelen.
Barcelona bij avond is betoverend. Intens tevreden concluderen we dat de afsluiting van 11 heerlijke dagen cruisen met deze citytrip, een schot in de roos is. De voeten doen pijn, het lijf is moe maar we kunnen nauwelijks wachten om morgen weer op pad te gaan. De Sagrada Familia, inclusief een van de torens, het Parc Guell, de Gotische wijk, de oude Joodse wijk, het standbeeld van Columbus met helemaal bovenin het uitkijkpunt… wij zijn er klaar voor en hebben vandaag al een fantastisch begin gemaakt.
Het leven is goed…
Einde van de cruise – hola Barcelona!
De avond gisteren is geëindigd met het inpakken van de koffers, in voorbereiding op de ontscheping vanochtend. We konden kiezen: zelf met onze koffers van boord gaan op een zelfgekozen tijdstip tot 09.00 uur. Of ’s avonds de koffers op de gang zetten zodat die door de crew naar de terminal werd gebracht. Vervolgens wachten op het tijdstip wat hoort bij de kleur van de bagagelabel, om dan in groepen van boord te gaan en op je koffers te moeten wachten bij de bagageband in de terminal. Jullie raden het waarschijnlijk al: wij gingen op eigen houtje. En met ons nog een paar honderd gelijkgestemde medepassagiers. Maar zoals alles aan boord, ging ook dit heel geordend en in een redelijk vlot tempo. Hoewel… de havenautoriteiten kregen in één keer zoveel aan tijdstip gebonden passagiers te verwerken, dan ze de boel voor een kwartiertje stil legden. Eerst iedereen wegwerken en dan pas een nieuwe stroom mensen toelaten. In de al warme zon, stonden wij aldus op het dek te wachten op onze beurt. Via grote slurven liepen we al slingerend van boord en de terminal in. Heel snel waren we langs alle controleposten en we waren al bijna buiten, toen het bericht kwam dat er geen enkele taxi te verkrijgen was. Staking van de taxichauffeurs. Tssss… we begonnen met een staking bij de bagageafhandeling in Venetië, en eindigen met weer een staking in Barcelona. Van een beveiligingsdame kregen we desgevraagd de tip om ons even verderop te melden voor mogelijk alternatief vervoer. Helaas, het enige alternatief was de stadsbus. En daar sta je dan, met honderden gestrande medereizigers en het niet prettige vooruitzicht op een lange, zware rit met zware koffers in overvolle bussen. Het grote wachten kon beginnen. Maar eerst geven we onze zware koffers af aan de koeriers, die bagage langs alle hotels en naar het vliegveld brengen voor een luttel bedrag. Vanaf 15.00 uur kunnen wij onze koffers in het hotel verwachten. Een stuk lichter bepakt, sluiten we aan in de lange, erg lange rij wachtenden. De sfeer is redelijk gemoedelijk – je opwinden heeft toch geen zin. Bovendien is het daar al veel te warm voor. Al babbelend en keuvelend schuifelen we voetje voor voetje naar voren. En dan blijkt maar weer eens hoe goed de service van de cruiselijn is… ijskoud water en sinaasappelsap wordt op grote dienbladen en met een brede glimlach bij alle wachtenden gebracht. De lange rij die in de brandende zon stond, is gesloten om veiligheidsredenen (gezondheid). De in grote getalen aanwezige beveiligers en havenpolitiemensen, krijgen ook koude drankjes aangeboden. De gastvrijheid is groot. En zeer welkom! Het veraangenaamt het wachten aanzienlijk. Ineens gaat het snel. In hoog tempo rijden de stadsbussen af en aan en op keurig beheerste wijze wordt alles in goede banen geleid door de havenpolitie en beveiligers. Met de luxe van een zitplaats, rijden we naar Plaza Colom, aan het einde van de Rambla bij de haven en het startpunt van ons volgende avontuur: het hotel bereiken. Na enig rondvragen en heen en weer lopen, komen we uiteindelijk in de metro terecht. Een door Esther volkomen onbegrepen fenomeen, overigens. Op weg naar de metro, komen we vertwijfelde medepassagiers van het schip tegen, die wij zo goed als mogelijk op weg helpen met de vers opgedane kennis. Je bent tenslotte niet voor niets 11 dagen lang elkaars reisgenoot geweest, dat schept nu eenmaal een band.
Na een paar vergeefse pogingen, belanden we uiteindelijk in het juiste metrostel en we komen dankbaar maar verhit in het hotel aan. Een verademing. De check-in is snel geregeld, de kamer een heerlijkheid. Even uitrusten, contact met het thuisfront opnemen, een plannetje maken en dan de stad in. Barcelona wacht op ons!
Startpunt natuurlijk de Rambla – dat wereldberoemde stukje Barcelona waar de halve wereld naar toe reist om met eigen ogen te aanschouwen. Weer komen we groepjes medereizigers tegen, in het bijzonder een groepje familie (14 man) waarmee we eerder aan boord kennis hebben gemaakt. We zien ze op de Rambla, we ontmoeten ze in La Boqueria (die geweldig mooie overdekte markt), en later weer op de Rambla. Tijd om op een andere wijze met deze leuke familie af te spreken ;)
In de Boqueria vallen we met onze neus in de boter. Er is een culinaire competitie gaande, waar alle eettentjes aan meedoen. Door een vakkundige jury worden 14 dagen lang de lekkerste tapas op hun merites beoordeeld en de winnaar krijgt een prijs. We belanden bij Juanito. Een man van zeker 70 jaar die met een kwinkslag en een brede glimlach de duurste tapas verkoopt aan vooral buitenlandse bezoekers. We genieten met volle teugen van die heerlijke hapjes en van hem.
Tijd om de Boqueria in al haar pracht te gaan bekijken. De kleuren schieten ons tegemoet. De ene kraam is nog mooier dan de andere en op de vismarkt kijken we onze ogen uit en de camera draait overuren.
En zo gaat onze dag verder. Van de Boqueria over de Rambla terug naar het hotel. Hier en daar een drankje en een toiletbezoek, overal foto’s maken en intens genietend van de sfeer. Even uitrusten in het hotel, wachten op de bagage die uiteindelijk tegen zessen arriveert. Snel wat spullen uit de koffer pakken en weer de straat op. Lekker en verrassend goedkoop eten op een terrasje, kopje koffie toe op een ander terrasje en bij de invallende duisternis onder een bijna volle maan, hand in hand de omgeving van de Arc de triomf verkennen om de hoek bij ons hotel vandaan. Het is 21 graden, de terrasjes zitten overal vol. Voorbij de Arc de Triomf ontdekken we een prachtige boulevard, waar een groepje Japanse dames een mooie dans met zwaaiende sjaals oefenen. Even verderop een groep jongelui die een dance-battle met elkaar aangaan. Weer een stukje verderop een eenzame zwerver die met een bakje zeepsop en twee stokken met een touwtje ertussen, enorme zeepbellen de lucht in tovert.
We rukken ons los van de mooie schouwspelen en wandelen rustig terug naar het hotel. Nemen de lift naar de bovenste verdieping en ontdekken daar een heerlijk dakterras met een barretje en zalige loungemuziek. Chillen met de voetjes omhoog, onderuit gezakt in de comfortabele stoelen.
Barcelona bij avond is betoverend. Intens tevreden concluderen we dat de afsluiting van 11 heerlijke dagen cruisen met deze citytrip, een schot in de roos is. De voeten doen pijn, het lijf is moe maar we kunnen nauwelijks wachten om morgen weer op pad te gaan. De Sagrada Familia, inclusief een van de torens, het Parc Guell, de Gotische wijk, de oude Joodse wijk, het standbeeld van Columbus met helemaal bovenin het uitkijkpunt… wij zijn er klaar voor en hebben vandaag al een fantastisch begin gemaakt.
Het leven is goed…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
